0340. Bądź blisko Prababciu.

..A nadzieja znów wstąpi w nas,
 nieobecnych pojawią się cienie.
Uwierzymy kolejny raz,
 w jeszcze jedno Boże Narodzenie..
I choć przygasł świąteczny gwar,
 bo zabrakło znów czyjegoś głosu,
 przyjdź tu do nas i z nami trwaj,
 wbrew tak zwanej ironii losu..

 

Prababciu,

czułam Twoją obecność po prostu. Wiem, że byłam z nami w te święta..

od momentu -gdy przyniosłam Ci na Twój ogródek choinkę i zapaliłam lampkę.

I wiesz co - nawet dzisiaj wspominaliśmy ostatnie święta z Tobą !

tak, tak.. właśnie wtedy gdy upiłaś tatę i wujka oszukując

-nalewałaś wódkę do kawy ! aż wstyd mówić ;p teraz byśmy się śmiały.

Było naprawdę cudownie.. To Tobie zawdzięczamy te wszystkie wspomnienia,

dzieciństwo i - otwarte okno, że niby dziadek mróz przyniósł prezenty jaaasne :)

 

Już 6 rok Boże Narodzenie obchodziliśmy bez Ciebie,

było smutno -wiadomo. Tęskniłam !

..zresztą -z dnia na dzień coraz mocniej tęsknię.

Kochana, tyle mam Ci do powiedzenia i tyle mam do Ciebie pytań.

Pomaga mi to codzienne pisanie do zeszytu w kawę, który miałam od Ciebie do szkoły.

Kocham Cię Prababciu :*

..i wiesz, jestem Ci wdzięczna za wywalczone moje drugie imię po Tobie !

 

P.S. Omcia, byłam u złotnika i już mogę nosić ten pierścionek,

który kazałaś sklecić z Twoich kolczyków :)

śmiejemy się z mamą, że jest niczym zaręczynowy.

 

-przecież nie mogłam o Tobie zapomnieć w te święta !

nigdy o Tobie nie zapominam. Moja najważniejsza :*

Przyjdź na świat, by wyrównać rachunki strat,
żeby zająć wśród nas puste miejsce przy stole.
Jeszcze raz pozwól cieszyć się dzieckiem w nas,
 i zapomnieć, że są puste miejsca przy stole.