0786. Nostalgia..

 Z roku na rok jest inaczej.. tak jest i tym razem.
Pisząc z rodzinnego domu, przy cieple kominka, rozmyślam..

Jakiś czas temu wyobrażałam sobie, że w listopadzie będzie po wszystkim,
że seria nieszczęśliwych wydarzeń miała już swój kulminacyjny moment.
..ale nadal jesteśmy w k r o p c e. (grzecznie mówiąc)

Nie wiemy nic, nie ruszyło nic, 
 i nie wiadomo ile jeszcze.. Szczerze? każdy jest czymś przytłoczony,
myślami błądzi i ciężko odszukać pozytywów w całej tej sytuacji.

Szukamy pozytywów w szarej codzienności,
będąc razem jest lżej.. ale wieczory, szczególnie teraz te dłuższe i zimniejsze,

nie pomagają.

Najgorsze jest to, że czas ucieka.. ucieka, gdzieś przez palce - bez sensu.

Jakiś czas temu, w gorsze dni wybieram się po prostu na spacer - byle przed siebie, byle samej
ze swoimi myślami.. bywa różnie, dość często słono. Bo głowa nadal nie pojmuje, dlaczego tak jest.

..natura zachwyca, niech taka jesień trwa ! 
a że za rogiem listopad, to znak, że zbliża się koniec roku - szczerze ?

bardzo się cieszę i czekam z nadzieją na sprawiedliwość.

..czas zadumy, tęsknoty - mimo, że pamiętamy cały czas, w sercu ból trwa po dziś dzień

- to teraz na przełomie październik/listopad boli bardziej.

/..patrzę na morze szeroki kadr..
Przewietrza głowę mi.
Myślę o ludziach, których mi brak
na niebie szukam ich..
Oddycham głęboko i czekam na świt../

Pozdrawiam :)