0345. To miejsce.

..oglądam stare zdjęcia i przypominam sobie dobre czasy..

 Dla tamtych chwil zrobiłabym wszystko..

chociaż wiem, że te wspomnienia są bezcenne.

Całe dzieciństwo, wszystkie najpiękniejsze chwile radość - łzy..

nauka - tabliczka mnożenia, czytanie..

miłość do kwiatów i czas poświęcony na czytanie książek !

bieganie boso po świeżo skoszonej trawie.

Pierwsze kupione piwo przed 18-nastym rokiem życia..

i ... i ta chęć do fotografowania kwiatów !

za to, by ONA do mnie wróciła - oddałabym po prostu wszystko.

 "Ona nie urodziła mnie, lecz kocham Ją jak matkę"

Od rodziców wiem, że pierwszy raz do Wyr pojechałam,

gdy miałam 2 tygodnie. Coś czuję, że właśnie od tamtej chwili pokochałam to miejsce.

Od tamtej pory każde wakacje i dni wolne od szkoły spędzałam właśnie u Prababci.

..Czekałyśmy, aż wujek wróci z pracy, bym mogła o 16:05 zaparzyć kawę

i ułożyć na talerz pączki.

Gdy ktoś z nas miał urodziny, o 7:55 byłam budzona,

by lecieć do kwiaciarni po kwiatki i balony ;)

a wigilia.. to były chwile, gdy wujek na górę wracał na czworaka !

..albo gdy przyjechali goście z Niemiec. Nigdy tego nie zapomnę.

Kocham moją rodzinę.. i z dnia na dzień przekonuję się,

że jestem coraz dalej tych wspomnień.

Odkąd odeszła, zmieniło się tam wszystko.

Podwórko, dom .. i klimat.

Najważniejsze, że pokój po prababci został w stanie nie naruszonym.

Już nigdy nikt (nawet tego nie chcę) nie powie do mnie "mojzele"..

Jestem szczęśliwa, że mogę mieć takie wspomnienia z cudownego dzieciństwa :)

..oczywiście teraz też jest całkiem spoko ! cudownie jest mieć takiego kochanego wujka,

który nie pozwoli abyśmy zapomnieli o czymkolwiek. Uwielbiam wspominać.

Pozdrawiam :)